HAHA!

Ja, eg skal skrive om Spaniaturen, men først må eg berre få sagt ein ting som er ganske komisk. Eg, Astrid Rydland Bjørke, er 19 år, ferdig med vidaregåande skule, ferdig med bibelskule, skal snart bli miljøarbeidar, og sist men ikkje minst: Eg har fortsatt blink! Hugsar du blink? På vgs var dette det heilt store, nesten som å ha facebook. Alle hadde liksom blink. Der kunne ein gjere koselege ting som å setje vener i båsar som "bestevenn, flørtevenn,
ex, dansepartner" osb. Ein kunne leggje ut bilete og ymse andre snedige saker. Kva skjedde med blink? Det var jo så bra? Jo. Blinkstyret dreit seg totalt ut og laga ny layout, og då var løpet køyrt. No er det nesten ingen som har blink lenger, men det hadde visst eg. Fann det ut i dag, og det var nesten ein litt nostaligsk oppleving. Gamle bilete, gamle omtalar om vener osb.
Mitt spørsmål er: Har DU blink?

Spania!

Ja, no har eg altsaa kome til Spania og eg har til og med vore her nokre dagar. Her er det utruleg varmt. Nesten alt for varmt. Eg sit paa ein nettcafe i bikini med vifte paa og held likevel paa aa smelte vekk. Men i motsetning til i Bulgaria, saa blir eg i alle fall brun! I alle fall naar eg klarar aa vere ute. Aa bli brun er forresten meininga med livet for dei som ikkje visste det.

I dag har eg og Per Inge forresten vore saman i ein maanad. Tjohei!

TJa.. Kva kan eg fortelje fraa ferien? Det er altsaa heile familien Rydland Bjoerke Asdahl Harnes som reiser og vi er i alt 11 personar fordelt paa to leiligheter. Vi er i Torrevieja (eller Torrevikja som dei seier i Oygarden). Vi er ein salig blanding av folk, men det vi har til felles er at vi er glad i sol og mat. Saa det er stort sett det det gaar i. Og saa bading i basseng eller badeland. Glede for store og smaa!

No skal eg ut og gaa meg ein tur med ipoden min, for daa blir eg brun paa alle kantar, hehe. Fargen har nemleg blitt litt skeivt fordelt. Eg er brun framme, kvit paa sidene og lysebrun bak. Spenstig kombinasjon.

Elles saa proevar eg fortsatt aa foelgje med paa EM, men eg klarar ikkje halde konsentrasjoen meir enn 3 sekund, saa eg sit heller og ser paa One Tree Hill. Eg plar vanleg vis aa klare aa halde konsentrasjonen ganske greitt uansett kva eg gjer, men akkurat fotball er klin umogleg. Eg veit at Sverige tapte i gaar. Jepp jepp.

Eit lite spoersmaal dukka opp i hodet mitt under ein kamp. Astrid tenkjer: "Ja.. vi har kvartfinale. Og saa har vi bronsefinale der vi finne ut kem som komme paa tredje plass. Og saa har vi finale der vi finne ut kem som vinne. Men kordan i alle verden finne vi ut kem som komme paa andre plass?!?!?! Det er jo ingen ting som heite soelvfinale.."

Trur ikkje fotball er heilt min ting. Sorry Per Inge viss du blir flau naar du les dette, hehe. Eg fann ut av det altsaa, ta det med ro.

Kos dykk vidare der heime! Neste er sommartreff, og deretter ein fantastisk maanad paa vegen som seljar for DagenMagazinet. Gler meg saann!!

Tilbake frå Bulgaria, Spania neste!

Då var mi første sydenveke over, og det var ein god start på ferien. Veret var ikkje det beste, for det var som oftast ganske overskya, men når ein har så godt reisefølgje så gjer det ingen ting. Dagane gjekk med til ligretto, yatzy, sjå på bulgarsk musikk-tv, sjokolade, potetgull, brus, vatn (som var overraskande godt til å vere flaskevatn), postkortskriving (som vanleg fekk eg ikkje sendt eit einaste), shopping i billigboder (der alt var fake), soling, vere solbrent, smøre seg med solkrem, bade, lure Maria til å tru at passa var stelt, det vanskelege valet med å finne ut kva ein skal ha på seg, spa, is osb osb. Med andre ord: Ein skikkeleg jentetur! Randi og Vigdis (litt overraskande) var dei som klarte å liggje lengst på solsenga, sjølv om sola omtrent ikkje viste seg på himmelen. For min del var ikkje solkondisen heilt på deira nivå, men eg fekk farge likevel. Til mi store glede var eg brunare enn Per Inge då eg kom tilbake. Når eg først har nemnt Per Inge, kan eg jo skrive litt om han. Sigrid og han kom til mi store glede og overrasking på Gardermoen og tok imot oss. No held eg hus hjå Sigrid og heng med ho og Per Inge om dagane. Sidan det er fotball-EM blir det ein del kampsjåing. Sjølv finn eg fotball overhodet ikkje interessant, men noko må ein ofre, og det gjer eg gladeleg. Sånn som no sit Per Inge og ser kamp, og då har eg god moglegheit til å gjere nyttige ting som å oppdatere blogg og bestille flybillettar og andre ting som må bestillast. Kjempegreier!

Så kan Bulgaria anbefalast som reisemål?
Ja. Litt shabby land, men fine hotell, lave prisar, som oftast fint vêr og akkurat passe lang flytur frå Noreg (3 timar). Vi budde litt utanfor Sunny Beach, og der var det veldig rolig og koseleg.

Sjølvsagt må eg ta med nokre bilete:

Von på tur sponsa av Nov :)

Hehe. Are Djupvik.

Obzor Beach Resort, fire stjerner, heilt fantastisk!

Har skandinavia invadert Sunny Beach? Ja. Var omtrent alle gjestane på hotellet frå skandinavia? Ja.

Eg og Ane i kjent stil: Tuslande rundt på shopping. Herleg!

Frå ein bar på Sunny Beach. Norske fotballkampar, til dømes Brann-Rosenborg og Brann-Austevoll. 

Shopping i bodar med utallege stygge klesplagg.

Stort insekt, type grashoppe.

Vigdis kosar seg på Space (æ vil hjem!).

Fiiiint skille som eg alltid får :)

Gjensynsglede med han her! På dette biletet i samtale med kua si. Han e best :) (ikkje kua).

Bulgaria!

No sit eg paa ein internettcafe paa hotellet vi bur paa her i Bulgaria (Obzor beach resort). Hotellet er forresten utruleg fancy og klart det finaste eg har sove paa nokon gong. Men no har eg berre sove paa hotell ein gong foer og det var i Sogndal. Uansett.. Her bles det mykje, og det er ganske overskya, saa brunfargen er ikkje topp enno, men sidan eg skal til Spania snart saa gaar det i grunn bra. Elles kan eg meddele at bulgararar er snille folk, men dei likar ikkje naar ein klagar paa ting. Dei er fattige, men ser ut til aa vere i ok humoer likevel. Kremt, toerrprat. Har besoekt sunny beach, og der var det interessant. Barar over alt med oel til 4 kr osb. Vi vart invitert til mange festar, og folk vart heilt satt ut naar vi sa at vi ikkje drakk alkohol. Berre for aa roe ned evt foreldre, soesken, tante og unklar: Nei, vi festar ikkje. Vi sit paa rommet og speler yatzy og ligretto, og det er UTRULEG kjekt! I gaar lurte vi Maria og sa at passa var stelt. DEt var uturleg morosamt. Eg var heilt svett eg lo saann. Sist men ikkje minst saknar eg Per Inge og gler meg i grunn til aa kome tilbake til Noreg ogsaa. Det er ikkje til aa stikke under ein stol.

Bilete kjem!

Snakkast folkens.

Bulgaria neste!

No sit eg på rommet mitt på Fjellhaug. Her er det ganske stusseleg i grunn, for det er heilt tomt utanom ein haug med klede. I morgon går turen til Burgas i Bulgaria, og eg trur ikkje det har gått heilt opp for meg enno. Tenk, om eit døgn ligg eg på ei solseng ved Svartehavet. Er ikkje feil det, du. Gler meg! Det er berre litt stress å få pakka og sånt, men det ordnar seg. Den siste tida har bestått av fint vèr, masse bra folk, avslutningsfest og sånne standard no-er-vi-snart-ferdig-greier. Avslutningsfesten var veldig koseleg, men eg var ganske letta då den var over sidan eg hadde ganske mykje ansvar. Men folkens, ein ting skal vere sagt: Fjellhaug har gjort så utruleg mykje bra for meg! Eg kjem til å sakne det å ha så mykje fokus på Jesus og bibelen. Det har vore godt. I tillegg har eg fått utvikla meg mykje musikalsk. Då eg byrja her var det heil utenkjeleg at eg kunne stå på ei scene og syngje solo. Det kan eg no. Er eit lite under, det!
Førre veke var eg ein svipptur innom Sygna berre for å seie hallo (og for å sleppe unna all vaskinga på Fjellhaug, hehe). Der fekk eg vite at eg skal halde hus i rektorboligen, og det er eit svært hus med 5 soverom eller noko sånt. Så folkens: kom på besøk. Eg har plass for å seia det sånn! Eg budde forresten i det huset frå eg var 0-6 år, så har nokre koseleg minner derifrå. Å bli miljøarbeidar gler eg meg stort til. Det virkar som ein kjempegjeng av elevar og personale. Snakakst til hausten til alle som les som føle seg truffe!
I går var eg og Per Inge ute på tur i skog og mark. Bra eg har ein kjærast som kan dra meg med ut på ting, for eg går litt tom for idear. Det gjer definitivt ikkje han. Herleg :) Vi tok t-bana opp til Sognsvann, og der fann vi ei gruve vi skulle gå inn i. Per Inge som manglar mentale sperrer for alt som er skummelt og nytt, gjekk heilt inn og tykte det var stas. Astrid-pingla fekk klaus og måtte gå ut etter 25 meter. Hehe, jaja. Sånt skjer. Etterpå grilla vi og fekk mange myggstikk. Men å kome seg ut, det er godt det! Kom dykk ut, folkens!

(No sit eg og lurar på om eg skal pakke, for det burde eg, men det ser ikkje ut til å skje med det første. Difor legg eg ut nokre bilete.)